Auteur: ruy azua

Kunst vind je niet alleen in de musea. Ook in steden, parken, bossen en polders ontdek je vaak de mooiste werken.

In de Ooijpolder, bij de Thornsche molen op de grens met Duitsland, staan 30 uit boomstammen gezaagde figuren in het gras. Het zijn de Menschenkinder – metershoge eikenhouten beelden met anonieme gezichten, strakke monden en holle ogen; onderweg naar een beter lot, kijkend naar Nederland – een herinnering aan 75 jaar vrijheid. Het ontwerp is van kunstenares Anne Thoss uit Kleve.

De foto. Ik ben dicht op de beelden gaan staan, om ze echt naar voren te laten komen. Van alle koppen moesten de ogen te zien zijn.

In de Rotterdamse wijk Hillegersberg ligt aan de Bergse Plas het recreatiepark Plaswijck (sinds 1923). Het park, dat met name bedoeld is voor jonge kinderen, kent drie onderdelen. Dierenwijck (beestjes kijken), Wandelwijck (ook voor de wat oudere bezoekers) en Speelwijck.

In Speelwijck kunnen kinderen waterfietsen, vlotje varen, met een trapskelter racen, een ijsje eten en losgaan op het gigantische springkussen. In de kleurige waterspeeltuin, met fonteinen en glijbanen, kunnen ze vervolgens weer wat afkoelen.

De foto. De geel-oranje en de blauwe kleuren zijn bepalend voor deze minimalistische foto. Het was razend druk, dus ik moest wachten tot er even niemand in het water was.

Meer foto’s van het Plaswijckpark.

In het oude centrum van Schiedam liggen ongeveer 20 straten waarvan de naam eindigt op -steeg. Er zijn enkele stegen van maar 80 centimeter breed maar er zijn ook stegen van wel 10 meter breed. In 2017 fotografeerde ik als een project: de stegen van Schiedam.

Medio 2022 is de, in 2017 niet toegankelijke, Locomotiefsteeg naast het Jenevermuseum door de Schiedamse beeldende kunstenaar Sjef Henderickx (1944 – 2022) omgevormd tot een uniek kunstwerk en opengesteld voor het publiek. Het plaveisel van de steeg bestaat uit honderden kleitegels met verschillende afdrukken van jeneverbrandmerken; de brandmerken werden als identificatie in de jenevervaten gebrand.

De foto. Het plaveisel beweegt van links naar rechts in de steeg. Doordat de tegels nog nat zijn van een forse onweersbui lijkt het net alsof een riviertje door de steeg loopt; inclusief het bijbehorende groen aan de kanten.

Meer foto’s van de Locomotiefsteeg.

Kenmerkend voor wat grotere steden zijn statige huizen, flitsende winkelgalerijen, grote vijvers, stadsparken, boomrijke lanen en gezellige plekjes om even bij te komen. Achter al dat moois is het soms wat minder fraai. Huizen zijn dan verwaarloosd of dichtgetimmerd, winkels staan leeg, bomen zijn geknakt, parken zijn vervuild en de gezellige plekjes zijn niet gezellig meer.

In het centrum van Schiedam, net om de hoek van de Hoogstraat, vind je de Groenendal. Het is een doodlopend straatje van ongeveer 30 meter lang en loopt van het Broersveld naar nergens. Het straatje is donker, ligt vol met rotzooi en het plaveisel is voorzien van een dikke laag groene alg. Het straatje is recent opgefleurd met een mooie muurschildering van oxalien. Dagelijks lopen hier honderden mensen langs en niemand die het ziet.

De foto. De sfeer in het vervuilde straatje vind ik mooi. De troep, normaal hou ik die buiten beeld, heeft nu een rol in de compositie. Het heeft kortgelden geregend, het straatje glanst.

In het voorjaar presenteert de Keukenhof een bloemenpracht aan ruim een miljoen bezoekers. Je ziet er onder andere tulpen in alle kleuren van de regenboog. De Keukenhof biedt, naast de bloemen, ook kijk op kunst, landschapstuinen, de nodige horeca, een molen, tochtjes met de fluisterboot en wandelen over het water.

In de grote vijver, omgeven door bloemen en bomen met bloesem, liggen een aantal ronde plateaus voor een wandeling op het water. Geheel gratis kan je daar wat stapjes zetten.

De foto. Bloemen, water en mensen die op het water lopen. De compositie was wel even puzzelen. De mensen moeten er volledig op staan (ik heb 2 paar benen weggepoetst) en de kleuren van de bloemen moeten bij elkaar passen.

Meer foto’s van de Keukenhof.

In de Brabantse Kempen, op de grens met België, liggen meerdere landgoederen. Een landgoed bestaat uit landerijen, bossen, tuinen en gebouwen (kasteel, landhuis of buitenplaats). De vier landgoederen in de Brabantse Kempen zijn: Gorp/Roovert, Wellenseind, Nieuwkerk en De Utrecht.

Landgoed De Utrecht, in de buurt van Hilvarenbeek, omvat donkere bossen, glooiende heidevelden en uitgestrekte vennen. Vanaf een uitkijktoren overzie je het natuurgebied De Flaes.

De foto. De toren (2011) ziet eruit als een omgekeerde kegel, is 24 meter hoog en opgetrokken uit stalen binten; de top komt boven de bomen uit. Ik had het geluk dat er net enkele mensen de toren in gingen. Hierdoor is de functie van uitkijktoren meteen herkenbaar.

Meer foto’s van landgoederen in de Kempen.

Het metronet van Rotterdam, bij de opening in 1968 was er alleen een verbinding tussen Rotterdam Centraal en het Zuidplein, heeft diverse vertakkingen in de regio. Zo rijden er metrotreinen naar Den Haag en via Schiedam naar Spijkenisse. Enkele jaren geleden is het NS-spoor van Schiedam naar Hoek van Holland omgebouwd voor de metro. Alleen reed die niet verder dan de haven; naar het strand was het nog 2 kilometer lopen.

De metrolijn is inmiddels doorgetrokken naar het strand. Op 31 maart is een nieuw station geopend; je loopt nu van het perron, door de hal, langs wat horeca, direct het strand op.

De foto. Ik wilde een relatie leggen tussen de metro en het strand. In de stationshal waren, door het glas, het strand en de zee te zien. De aanwezige mensen brengen wat leven in het plaatje.

Meer foto’s van de metro en het strand.

Oudere buurten in een stad zijn soms vergeten; ze verpauperen en worden gemeden. Stadsvernieuwing is het antwoord om daar wat aan te doen. In Rotterdam heeft men het, naast 150 meter hoge wolkenkrabbers, ook gezocht in de breedte. Aan de Coolhaven is een project met een on-Nederlandse architectuur gerealiseerd.

Onder de rook van de Euromast ligt Little c, de c staat voor Coolhaven. Het is een nieuwbouwwijkje met bescheiden hoogbouw; het omvat woningen, kantoren, ateliers en horeca. De architectuur is gebaseerd op New York. Dat zie je onder andere aan de kleur van het metselwerk, de natuurstenen puien en de zwart-ijzeren balkons en trappen.

De foto. De skyline van Little c, met linksachter de toren van het EMC, in het midden de top van de Zalmtoren en rechts de hoogbouw van de Wilhelminapier. Voor het maken van de foto moest ik enkele dagen wachten op een blauwe lucht en niet te veel beweging in het water; er zijn dan nog net wat reflecties van de gebouwen in het water van de Coolhaven te zien

Meer foto’s van Little c.